خوب چی بگم
آی خدا کاش حتی برا تماشا هم تو همایش نمی رفتم
آخه واقعاً یعنی چی
دوباره دیدمش
فک کنم . . . نمی دونم
انگار منو نمی دید
می خواست نشون بده براش مهم نیست
تو چشاش هیچ حسی نمونده بود
داغون بود
داغون تر از همیشه
خدایا چرا نمی تونم دوستش نداشته باشم
آخه مگه اون کیه
لعنت !!!
بهنام می گه نباید خودمو مقصر بدونم ، نباید از خودم انتقام بگیرم
اما من دقیقا همین کارو کردم
باید عوضش کنم
یه جوری ، به یه طریقی ، . . . بالاخره می شه
من مقصر هستم
اما خودم را بخشیدم
الان دیگه تونستم این کارو بکنم
برا همینم هست که دوباره شروع کردم
از اول
و این بار از راهه درست
. . .
حالا می دونم می خوام چی کار کنم
تا روز تولدم که بهنام میاد اینجا نمی خوام مطلقاً در موردش فکر کنم
حتی نمی خام ببینمش
تا اون روز فقط درس می خونم ساعت هایی را که بیدارم
یا با بهنام و کامیاب حرف می زنم
فقط اون دو تا ، و راجع به همه چی جز اون
. . .
یه چیزی هست که گیجم کرده
دو روز پیش یه pm برام گذاشته بود
یه pm خالی !؟
( 3:45 بعد از ظهر )
نمی دونم یعنی مثلا قرار بود فک کنم تصادفیه
اما مطمئنم نبود
و بعد دیشب ساعت 11:45 شب یه pm دیگه
« هستی! »
خوب آخه یعنی چی
جز اینه که می خواد ادامه بده ؟!
اه اه یه روزه مذخرف
تمام روز به مهمونی و جشن گذشت
سعی کردم کنار آدم هایی باشم که دوستشن دارم
بخندم ، بازی کنم ، . . .
اما نشد
نتونستم حتی یک لحظه فکرشو از سرم بیرون کنم
هیچ احساسی نداشتم ، نسبت به هیچی
دلم تنگ شده
چرا هیچ کسی باور نمی کنه
نمی تونم دیگه عاشق بشم
که هنوز هم عاشقشم
که . . .
که به جز اون و چیزهای مربوط بهش نسبت به هیچی هیچ حسی ندارم
هیچی
کمکم کن قوی باشم
قوی تر از این ، خیلی خیلی قوی تر
واقعا بهش نیاز دارم ، تابتونم بجنگم
کمکم کن به دست بیارم شهامتش را
. . .