اه اه یه روزه مذخرف
تمام روز به مهمونی و جشن گذشت
سعی کردم کنار آدم هایی باشم که دوستشن دارم
بخندم ، بازی کنم ، . . .
اما نشد
نتونستم حتی یک لحظه فکرشو از سرم بیرون کنم
هیچ احساسی نداشتم ، نسبت به هیچی
دلم تنگ شده
چرا هیچ کسی باور نمی کنه
نمی تونم دیگه عاشق بشم
که هنوز هم عاشقشم
که . . .
که به جز اون و چیزهای مربوط بهش نسبت به هیچی هیچ حسی ندارم
هیچی
کمکم کن قوی باشم
قوی تر از این ، خیلی خیلی قوی تر
واقعا بهش نیاز دارم ، تابتونم بجنگم
کمکم کن به دست بیارم شهامتش را
. . .
- خیلی عذاب می کشیدی ، پس خوشحال باش . . . فک کن واقعاً یه خواب بوده . . . دیشب بعد مدت ها خواب دیدم . . . داداشم وسطش بیدارم کرد ، خیلی ناراحت شدم . . . توی خواب واقعاً خوشحال بودم . . . می دونستم خوابم ، هر کار می خواستم می کردم . . . خواب که نمی تونه ابدی بشه . . . ناراحتی رفته . . . ولی اون چیزای شیرینش که هست . . .
وقتی با هم بودیم . . . شب تا صبح sms زدن ها ، چت کردن ها . . .
هم تو را بزرگ کرد ، هم منو . . .
واقعاً حرف زدن آدم را آروم می کنه . . . چند وقت دپرس بودم . . .
گذشته ی تو را فهمیدم . . . هر چی می خواستم بفهمم کی بود ، نتونستم بفهمم . . . اصلا فک نکردم رو اون . . . اثبات به خودم بود . . .
تو باختی . . . بازنده شدی . . .
داشتم دیوونه می شدم ، احساس می کردم داره اتفاق می افته ، شایدم افتاده . چیزی که همیشه ازش می ترسیدم .
یاد اون دو مورد افتادم . چیزهایی که گفته بود ازم می دونه و اگه بپرسم می گه . من هیچ وقت نپرسیدم ، می ترسیدم ، فک می کردم می دونم اونا چیه ، فک می کردم می دونه . و اونقدر تلخ و وحشتناک بود که شهامت پرسیدنشو نداشتم . عمدا فراموش کردم .
وقتی گفت آزمایش ، نمی تونستم بفهمم . مگه به جز اون دو مورد چیز دیگه ای هم بود .
یاد یه اتفاق افتاده و حرف هایی که آقای « ر » بهم زده بود و سوالی که پرسیده بود ، گفته بود اون بلاگم را خونده . ترس ورم داشت . یعنی باز هم اشتباه کردم ، حتی در مورد « ر » یعنی کارهای اونم بازی بود ، یا امتحان من . هر چی فک می کردم گیج تر می شدم . آخه هیچی نبود ، هیچ کاری و اون دو مورد را که می دونست ، اونا که مال گذشته بود . حتی برخوردم با « ر » هم ربطی نداشت وقتی اون پیداش شد تو بدترین شرایط بودن اونم یه مشت مذخرف گفت و رفت . باید می فهمیدم این امتحان وحشتناکی که می گه چیه . چی بوده که من ازش لذت بردم !!!
- حدس بزن . . .
تنها چیزی که به فکرم می رسید مربوط به اشکان بود . پرسیدم مربوط به همون کسی می شه که بلاگم را خونده . گفت
- نه ! . . . چرا این حدسو زدی . . . حدس که دلیل نداره . . .
کدوم بلاگم را خونده ؟ حداقل اینو باید می فهمیدم
- آفتاب لاگ . . . می دونست وبلاگ نویسی . . .
می دونست ! و یه تردید دیگه . می دونستم از کی شنیده ، صادق ، لعنتی پس اون همه چیزو درباره من به اشکان می گه .
هر لحظه بدتر می شد ، یه مشکل جدید ، یه لحظه حس کردم تمام آدم های اون دانشگاه از من متنفر می شن . برام مهم نبود ، ولی می خواستم بدونم چرا ؟!
حداقل در مورد یکی شون باید اینو می فهمیدم . کسی که باور کرده بودم عاشقمه و حالا بهم اینا را می گفت !!